Kimsenin moralini bozmak istemiyorum ama çölyak gerçekten zor bir hastalık. Bir yere gitmiyor, iyileşmiyor. Sosyalleşmeyi zorlaştırıyor, izolasyona yöneltiyor. Bir kereden bir şey olmazı kabul etmiyor. Spontaneliği öldürüyor. Yemekle kurduğunuz ilişkiyi tepetaklak ediyor. İçinizdeki sonradan gurmeyi hırpalıyor. Fiziksel zararlar malum.
Evet, “Pozitif taraflar nerede?” diye içinizden söylendiğinizi tahmin ediyorum. Tamam anlatmaya başlıyorum:
Ben insanlardan yardım istemeyi sevmeyen bir kişiyim. Birinden yardım talep ederken hissettiğim rahatsızlık, istediğim şeyden alacağım faydadan daha ağır geliyor. Dertlerimi anlatmadan, yardım istemeden yaşayabilmenin büyük bir lüks olduğunu ise şimdi anlıyorum.
Yalnızlık bir seçimken muazzam bir olay. Ancak yalnızlık bir sonuç ise o kadar şahane değil. (Pozitif yere geliyorum çok az kaldı) Size destek olacak kişiler olmadan, birileriyle dayanışmadan çölyakla baş etmek zor. (Son birkaç olumsuz cümle) Yakınlarınızdaki insanlarla ilgili gerçek bir değerlendirme yapmak için çölyak size benzersiz bir fırsat sunuyor. ‘Sizi gerçekten kimler önemsiyor?’un gerçekçi yanıtına ulaşabilecek şanslı azınlık içindesiniz.
Çünkü yakınınızdaki insanların önemli bir kısmı sizin yaşadığınız zorluğu anlamayacak. Onları şöyle ayırabiliriz:
- Çölyak hastalığını bilmeyenler: Çapraz bulaşmadan bihaberglutensiz beslenmeyi ekmeği makarnayı kesmek olarak kodlayıp artık çok daha sağlıklı olacağınızı düşünenleri bu kategoriye alabiliriz. Onlara kısaca ‘Ya aslında hepimiz böyle yapmalıyız’cılar diyebiliriz. Bilgi eksikliklerinin ilgi eksikliğine dönmesi doğal.
- Bilen ama çok da şeetmeyenler: Bilgi eksikliklerini mümkün mertebe giderdiğiniz halde yaşadığınız zorluğu biraz hafife alanlar. Onlara ‘Evet çok zor ama o da biraz abartıyor’cular diyebiliriz. Bu iç sesi sizinle kesinlikle paylaşmayacaklarına emin olabilirsiniz. Ama B12 eksiğiniz bunu hissetmenize engel değil.
Günün sonunda bunlar iyi haberler. Dayanışacağımız kişileri daha hızlı ve daha isabetli seçme şansımız var. Hayat zorlaştığında “miş gibi yapma” fiili herkes için taca çıkıyor.
Peki ne olacak?
Hayal kırıklıklarının zihinsel yorgunluğunu telafi edecek deneyimler gelecek. Sizi sevenlerin desteğini yanınızda hissedeceksiniz. Bazen bir saniyelik bir bakış bile size güç verecek. Normalde pek yakın olmadığınız bir tanıdık, tesadüfen gittiğiniz bir mekandaki bir garson, aynı dili bile konuşmadığınız, bir daha görmeyeceğiniz insanlar size (şu an yüzüme gülümseme oturtacak kadar) sürprizler yapacak.
Hayat düz bir çizgi değil. Bazen iyi şeylerin kötü sonuçları olur.
Bazen de tam tersi.
———————————————————————————————————————————
ZORUNLU UYARI: Ben medikal konularda uzmanlık taşıyan bir kişi değilim.Sadece çölyak hastasıyım ve deneyimlerimi aktarıyorum. Bu günlük serisindeki ifadeler tıbbi önerilerin yerine geçmez. Yardım almak istediğiniz konular için mutlaka doktor ve uzmanlara başvurun.
———————————————————————————————————————————