Gazetecinin çölyak günlüğü
Bir önceki yazımda hastalığımın en başında bir delilik yapıp Malezya’ya gittiğimi anlatmıştım. Malezya benim çölyakla seyahat korkularımı yenmemi sağlamıştı. Bu da biri geçen hafta, diğeri geçtiğimiz yaz olmak üzere iki kere Barcelona’ya gitmemi mümkün kıldı. …
Bir özür: Bloga son yazımı yazmamdan bu yana yaklaşık 1 yıl geçti. Çölyak her ne kadar çok zor olsa da hayat sizi daha zor şeylerle, özellikle de sevdiklerinizin sağlığı ile sınadığında öncelik sıralamasında hızlıca irtifa…
Kimsenin moralini bozmak istemiyorum ama çölyak gerçekten zor bir hastalık. Bir yere gitmiyor, iyileşmiyor. Sosyalleşmeyi zorlaştırıyor, izolasyona yöneltiyor. Bir kereden bir şey olmazı kabul etmiyor. Spontaneliği öldürüyor. Yemekle kurduğunuz ilişkiyi tepetaklak ediyor. İçinizdeki sonradan gurmeyi…
Yeni teşhis konmuş bir çölyak hastası için en büyük sıkıntı hastalığının ne olduğunu anlayamamak. Hastanelerden teşhis dışında bir danışmanlık desteği almak pek mümkün değil. Ve çevrenizin verdiği ‘Gluten yemeyeceksin bitti gitti’, ‘Zaten böylesi daha sağlıklı’…
Merhaba, adım Mehmet Özen. Gazeteciyim. Bana 46 yaşımda, (bu yazıyı yazmaya başlamadan birkaç hafta önce) çölyak tanısı kondu. Bu teşhisin ardından hızlıca iki şeyi gözlemledim: İnsanlık tarihinde bilgisizlik iki şekilde bulunuyor: Çölyak konusunda (Ve birçok…